Η ΝΕΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ: «ΟΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΙΚΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ»

Με το μάτι να εξέχει πεινασμένο από την κόγχη του το συστημικό λαγωνικό των διαταραχών βρήκε νέο στόχο. Ακόμα και ο Freud που μιλούσε για το Εγώ σαν αμοιβάδα με ψευδόποδες που ξεκινούν από μια κεντρική μάζα και παραμένουν σταθερά ακόμα και όταν διαστέλλονται στο έπακρο (1923, Libido Theorie) δεν θα πίστευε ότι οι ψευδόποδες έβγαλαν πρόσθετα μέλη σαν μεταλλαγμένα πλοκάμια και στραγγαλίζουν ανθρώπους αφού πρώτα τους καρφιτσώσουν μια ετικέτα στο πέτο όπως «διαχειριστικός άνθρωπος» και μια οδηγία χρήσεως «πως θα τους αποφεύγετε».

Περπατάτε στον δρόμο σαν καχύποπτοι φοβικοί και βλέπετε τέρατα με σφιγμένα σαγόνια, άκαμπτες αρθρώσεις, βδέλλες που κολλούν στα αυτιά σας και ψύλλους που τσιμπούν το δέρμα σας. Αν αναρωτιέστε πως το πάθατε αυτό στα καλά καθούμενα ακολουθήστε την κατοπτρική σας εικόνα όπως σας την προβάλλουν οι πωλητές των νέων διαταραχών. Ταυτίζεστε με αυτό το Τέρας που σας λένε να αποφύγετε και την μορφή του την αντιλαμβάνεστε σαν όριο και περίγραμμα λεκτικό ή δερματικό του δικού σας δέρματος. Με ένα ταχυδακτυλουργικό κόλπο είσαστε αιχμάλωτοι της εικόνας σας. Μπορεί να’ναι ο διπλανός σας ο ύποπτος διαχειριστικός τύπος ή εσείς οι ίδιοι. Θα σας έλεγε και ο Freud αν ήταν παρών στις μέρες μας μέσα από την φράση του: «Το Εγώ είναι πρώτα απ’όλα ένα σωματικό Εγώ, δεν είναι απλώς μια επιφάνεια αλλά μπορεί να είναι και η προβολή μιας επιφάνειας» (S.E.,p.26) να προσέχετε όχι τον «διαχειριστικό άνθρωπο» αλλά αυτές τις διαστροφικές επιφάνειες ενός Υπερτροφικού- Ναρκισσιστικού-Παρανοϊκού αμαλγάματος παιδαγωγικής και εφαρμοσμένης ψυχοπαθολογίας συμπεριφοριστικού τύπου που δεν σας θεωρεί καν ανθρώπους αλλά διαχειρίσιμα υλικά για κερδοφόρα πρότζεκτ.

Οι παραμορφωτικοί καθρέφτες αναδιπλασιάζουν τους «καλούς» και τους «κακούς», τους «ασθενείς» και τους «υγιείς» σε ένα σοδομημένο σύστημα που απαιτεί δεσμοφύλακες και πανοπτικά μοντέλα παρακολούθησης της ψυχικής υγείας.

photo gianpal333

Ακόμη και τα παιδάκια σε Γυμνάσια και Λύκεια αν γράψουν καμιά φράση πάνω στα θρανία τους είναι ύποπτα για αμαύρωση του θρανίου τους που είναι δημόσιο υλικό και πρέπει να το σβήσουν σε ένα πεντάλεπτο με οινόπνευμα. Τα θρανία γίνονται και αυτά γυάλινες επιφάνειες, καθρέφτες που πάνω τους δεν κολλούν ίχνη. Οι μαθητές χωρίς ίχνη και εγγραφές περιφέρονται στα προαύλια σαν τρόφιμοι σε φυλακές. Με ποινολόγια και απουσιολόγια τους διαχειρίζονται καταλλήλως ώστε να μην αφήνουν τα ίχνη τους πουθενά. Απλά να ξέρουν να διαχειρίζονται την ύλη των μαθημάτων τους και να απωθούν ακόμη και ότι υπάρχουν.

«Καθαριότητα-Ησυχία-Τάξη-Ασφάλεια» λέει ο «διαχειριστικός άνθρωπος» και σας κλείνει το μάτι… Όλα είναι δυνατά!...

-Πότε θα γίνεις γλειφιτζούρι;

-Όταν θα γίνω κότα.

-Πότε θα γίνεις κότα;

-Όταν θα γίνω κατσίκα.

-Πότε θα γίνεις κατσίκα;

-Όταν θα γίνω αγελάδα.

Και πάει λέγοντας…!